Brouwersdam – Neeltje Jans

Zaterdagochtend 14 augustus 2021. 10 vroege vogels stonden klaar bij de moeierboom voor een lange fietstocht naar de Noordzee. Zelfs onze pensionado was hiervoor vroeg uit de veren ook al had hij zichtbaar moeite met het tijdstip. Na wat getwijfel over de aanwezigheid van de 11e pedaalridder die niet kwam opdagen, waren de 10 vertrokken. Na het pittoreske Hoeven en Oudenbosch sloten 4 gastrijders aan, aangezien zij van hun partners zichzelf eens een keer flink moe moesten maken. Nadat de groep Goeree-Overflakkee binnenreed via de Philipsdam vond Stan het tijd om kopwerk te doen. Dit was het ideale moment omdat de wind draaide naar wind op kop. Hij wilde een waaier trekken maar dat mislukte. Plotseling werd er vanuit achter geroepen en kneep iedereen in de remmen. Paniek in het peloton! Lekke band? Nee. Leesbril verloren? Nee. Navigatie van de fiets gevallen? Nee. Onze fauna-expert Corne had een hertje gezien… Na dit voorval kon de groep weer verder.
Met Stan voorop wisten de groep niet meer welke kant ze op moesten en koos de groep voor de onverharde route wat tot verbazing bij een aantal leidde. Dit gebeurde vlak voor de pauze bij Brouwersdam en daar kon het mountainbike avontuur besproken worden. Hierna nam Toon het voortouw, want waar wind staat, is Toon. Hij wist namelijk uit welke hoek de wind waait. Tot de oosterscheldekering. Daar plaatste Yannick een demarrage en had de wind eronder. Stan keek naar Jos, Jos keek naar Stan. Jos wachtte tot het moment daar was en ging in de achtervolging. Dat was een rak in de wind, maar kwam helaas chasse patate te zitten. Hij twijfelde niet, liet zich terugzakken om uiteindelijk Yannick terug te pakken. Hosternokke! een kansloze poging. Aansluitend kwam de toerclub dichter bij Middelburg en daar aangekomen leidde Ronald als een echte patron de fietsers door het centrum. Na 160 km was het tijd voor eieren. Veel eieren. Ook al kon je niet kiezen hoeveel eieren je wilde, Toon bestelde er vijf. Waarom? Dat weten we tot op heden nog steeds niet. Het laatste stuk van Zeeland bracht de groep langs De slikken van Everingen, Rug van Baarland, Platen van Ossenisse en de Schelde totdat Brabant weer werd bereikt. Met nog 30km te gaan kwam Ronald zijn neus aan het venster steken aangezien hij plots dorst begon te krijgen en meldde dat de finish naar voren werd gehaald, namelijk bij Kir Royal in Schijf. Dit verzoek werd ingediend en zonder protest geaccepteerd. In Schijf te zijn aangekomen, werd er geproost op een mooie fietsdag zonder lekke banden. Op naar het ultieme doel: Vianden – Etten-Leur op zaterdag 11 september.