De Friese 11-stedentocht
De Friese-11-stedentocht 2025.
Met een portie gezonde spanning, maar vooral met heel veel zin, stonden 8 DSE’ers in alle vroegte op om hun ontbijt te nuttigen voor de Tocht der Tochten. De weergoden zouden ons vandaag goed gezind zijn met droog weer, een temperatuur van 16 graden en een stevige bries (windkracht 4) uit het westen.
Waar we de verplaatsing van het hotel naar Bolsward nog gemotoriseerd hadden afgelegd, zou het vanaf daar alleen met een soepele pedaaltred en doorzettingsvermogen gebeuren.
Vol goede moed zijn we rond 7.45 uur gestart in Bolsward, waar het op dat moment al een gezellige drukte was. Tijdens het eerste deel van de noordelijke lus zouden we de wind in de rug hebben, dus dat kwam goed uit.
Door een aardig straf tempo bleek dat, toen we in Holwerd aankwamen, er achter ons een heel lint van aangesloten fietsers was gevormd.
In Holwerd werden we verwelkomd door Jantine, een collega van Mathieu. Zij had voor ons een verrassing in de vorm van een heerlijk stuk oranjekoek met slagroom en een vers gezet kopje koffie – waarvoor onze dank!
Tijdens deze stop werd Lucas aangesproken voor een interview met Omrop Fryslân. Iets met harde wind, en of hij voor een goed doel reed. De beelden hebben we niet kunnen vinden, maar gelukkig hebben we de foto’s nog!
Al met al was het moraal dus goed voor het vervolg van de Tocht.
Bij aankomst in Dokkum leek het wel alsof we in een etappe van de wandelvierdaagse terecht waren gekomen: enorme drukte en oponthoud, waarbij we een heel stuk hebben moeten lopen alvorens we onze noodzakelijke stempel bemachtigd hadden.
Na Dokkum wisten we dat we tot in Bolsward de wind tegen zouden hebben, dus dat zou nog een kluif worden. Maar in Bolsward zou er weer wat lekkers op ons staan te wachten.
Als verrassing kregen we van de organisatie eerst een bekertje soep, en daarna hebben we bij Fish & Chips een portie kibbeling met friet gegeten.
Met een gevulde maag hebben we de Tocht voortgezet, met de wind in de rug naar Sneek. Ook hier was er weer wat oponthoud door de drukte. Daarnaast zijn we nog even langs de mechaniekers gegaan om een spaak te laten repareren bij een van de DSE’ers.
Bij deze zuidelijke lus zouden we richting het IJsselmeer rijden, waar de wind wederom vol op kop zou komen.
Op de weg naar Balk kwam Anja erachter dat de batterij van haar DI2 leeg was – dus erg vervelend: niet kunnen schakelen met tegenwind in aantocht.
Maar door het straffe kopwerk van Bram, Jack en Mathieu zijn we zonder al te veel kleerscheuren via Stavoren in Hindeloopen aangekomen. Vanaf daar wisten we dat we de wind weer in de zeilen zouden krijgen, en dat de laatste 35 km ook wel te doen zouden zijn.
We hadden er echter geen rekening mee gehouden dat Anja en Lucienne samen nog even de gashendel open wilden trekken. Ze reden daar boven de 30 km/u, op de mooie wegen via Workum, om uiteindelijk om 19.30 uur voor de derde keer Bolsward binnen te rijden.
Hier hebben we ons welverdiende laatste kruisje in ontvangst mogen nemen. Na alle plichtplegingen en een heerlijk koud biertje zijn we weer terug naar de auto’s vertrokken.
Na terugkomst in het hotel in Terherne hebben we daar genoten van een verlaat diner. Moe maar voldaan lagen we rond middernacht op bed, terugkijkend op een geslaagde dag zonder veel tegenslagen.
DSE’ers, bedankt!
